Mijn favoriete problemen

Oneindige vragen

/PaulaBuit

Herken je dit? Dezelfde vraag, steeds een ander antwoord. Elke keer dat ik mezelf deze vragen stel, lijkt het alsof mijn antwoord verschoven is. De meeste mensen zoeken naar oplossingen. Maar ik stel steeds opnieuw dezelfde vragen. Dat lijkt misschien zinloos, maar niet voor mij. De antwoorden op deze problemen zijn nu beter dan jaren geleden. De vooruitgang die ik heb geboekt met mijn favoriete problemen heeft mijn leven op vele manieren verbeterd. Daarom deel ik een aantal vragen, die een breed spectrum bestrijken. Misschien zit er een antwoord tussen dat ook jou helpt.

Hoe kan ik succesvol zijn terwijl ik tegen de stroom in ga? (tegen heersende trends)

When the world zigs, zag. En โ€˜embrace your weirdโ€™. Koester je eigen unieke manier van kijken en nadenken over dingen. Ik ben helemaal voor.

โ€œAlways be two standard deviations from the norm.โ€
– Tara Lemmey, US entrepreneur, tech expert en designer.

“Without deviation from the norm progress is not possible.”
– Frank Zappa, American musician, composer, activist and filmmaker

Maar tegelijkertijd is dit aan de orde: Te ver van de norm en je verliest je publiek.

Hoe voorkom ik dat ik een beperkte specialist of een oppervlakkige generalist word? Is er een andere manier? Zo ja, hoe bereik ik die dan?

โ€œEr zijn niet zoveel wilde strategenโ€. Ik nam het als een compliment. De opmerking werd gemaakt in een kennismakingsgesprek. Kijkend naar mijn profiel, ben ik inderdaad veelzijdig.

Voorkeur voor bepaalde branches? Niet perse. Ik hou wel van onderwerpen die ertoe doen. Nieuwe mogelijkheden verbeelden. Creatief en strategisch denken. Gevoed door training in systeemdenken, design thinking, behaviour design. Interesse in leiderschap en organisatieontwikkeling. Gewerkt op projecten die condities voor samenwerken in de keten verkende of juist doorbraak-denken faciliteerde. Een reclame achtergrond met een hart voor merken. Veel ervaring met identiteit en positionering, dat eigenlijk in elk vraagstuk wel voorbij komt. Het belang van sterke guiding principes kennen. Opgeleid in strategische communicatie.

Amateur filosoof. Oprichter van Blikverruiming, een inspiratieplatform voor nieuwe perspectieven. Het omvat artikelen, een maandelijkse nieuwsbrief en een mini-magazine.

Wat moet ik loslaten?

โ€œSimplicity is about subtracting the obvious, and adding the meaningful.โ€
โ€“ John Maeda, designer.

Het is altijd mรฉรฉr. De associatie bij groei is vaak iets toevoegen. Meer activiteiten, meer verplichtingen, meer spullen. Maar soms is loslaten net zo krachtig. Groeien door los te laten.

De allereerste Sony Walkman werd bewust simpel gehouden door de opnamefunctie achterwege te laten, hoewel dit technisch mogelijk was. De directeur begreep dat de focus moest liggen op รฉรฉn duidelijke functie: muziek luisteren met een koptelefoon.

Nu natuurlijk helemaal niet vreemd, maar in de jaren โ€™70 nog heel ongewoon. Marktonderzoek gaf aan dat er weinig interesse was. Door het achterwege laten van de opnamefunctie werd het product eenvoudiger, maar het verhoogde de helderheid en gebruiksvriendelijkheid.

Ook in organisaties is dit een krachtige vorm: door te versimpelen, op te schonen, te stoppen met iets. Soms is minder meer als het gaat om innovatie en groei.

Mijn succes wil ik dan ook niet meer definiรซren in de zin van meer. Zoals Rick Rubin het zo treffend zegt: Succes heeft niets te maken met variabelen buiten jezelf.

Wat zou ik willen dat de buitenwereld beter van mij begreep?

Ik leef op in een goed gesprek. Een gesprek dat heen en weer ping-pongt, met vragen die de kwestie verdiepen. Met wat humor en een vleugje filosofie. Ik ben niet zo’n voorgrondmens. Maar dat ik soms weinig zeg (relatief he! Is echt niet altijd zo), betekent niet dat ik niets vind. Ik hou van betekenis boven een brei aan woorden.

Mijn goede voornemen?

Monk mode. Concentreren op de belangrijkste taak en alle andere afleidingen negeren. Minder scrollen, tijd verkwisten. Meer mensen spreken.

Mijn wens voor het nieuw jaar?

Ik zou graag langer verbonden willen blijven aan opdrachtgevers. Zo leren we elkaar steeds beter kennen en daardoor kunnen we beter werk maken. Maar je bent toch een zelfstandig ondernemer? Ja, klopt. Veel van mijn werk is projectmatig. Maar dat wil niet zeggen dat we niet langer termijn verbonden kunnen blijven.

Naar mijn idee is dit de โ€˜future of workโ€™. Eigen medewerkers en externe partners werken in flexibele vorm aan vraagstukken en op projecten. Omdat de frisse blik van buitenstaanders waardevol is maar de organisatie goed kennen ook. Om een half jaar later, na afronding van een project, weer met elkaar te bespreken, zitten we nog op de goede weg? Of zijn er andere belangrijke aandachtspunten. Zodat het โ€˜druk zijnโ€™ het niet altijd wint van nadenken over de toekomst.